Σε ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος χρησιμοποιούνται πολλά σχοινιά για διαφορετικές δουλειές και με διαφορετικές απαιτήσεις. Σχεδόν όλα τα σχοινιά που κυκλοφορούν σήμερα είναι συνθετικά (τα παλιά από φυτικές ίνες έχουν εξαφανιστεί). Παρακάτω αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά για να μπορείτε να επιλέγετε το κατάλληλο για κάθε περίσταση σχοινί έχοντας πάντα υπ’ όψιν ότι όσο πιο σημαντική χρήση έχουν τόσο καλύτερη ποιότητα πρέπει να επιλέγουμε.

Μαντάρια: Σχοινιά τα οποία δεν πρέπει να έχουν ελαστικότητα

Σκότες: Σχοινιά τα οποία δεν πρέπει να έχουν ελαστικότητα αλλά να είναι και εύκαμπτα και απαλά στο κράτημα με τα χέρια (καλό είναι να είναι διπλής πλέξης για να κρατάνε το κυλινδρικό τους σχήμα)

Σχοινιά πρόσδεσης: Όταν είναι κοντά π.χ. για πρυμάτσες ή λεντίες για πρόσδεση στο ντόκο του λιμανιού θα πρέπει να είναι ελαστικά και να έχουν αντοχή στις τριβές. Όταν χρησιμοποιούμε σχοινιά μεγάλου μήκους για πρόσδεση σε απόσταση πρέπει να μην έχουν ελαστικότητα έτσι ώστε σε περίπτωση θραύσης να μην έχουμε ατύχημα. Καλό είναι να έχουν έντονα χρώματα για να διακρίνονται εύκολα και να επιπλέουν στην θάλασσα.

Σχοινιά αγκυροβολίας: Σχοινιά τα οποία πρέπει να μην επιπλέουν στο νερό και να έχουν μικρή ελαστικότητα.

Ρέλια: Σε μερικά σκάφη τοποθετούν ρέλια από σχοινί αντί για συρματόσχοινα. Αυτά έχουν μικρότερο βάρος και δεν σκουριάζουν αλλά όμως θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλης αντοχής.

Παλαιότερα, όταν τα σχοινιά ήταν από φυτικές ίνες, για να αποφύγουν το ξέφτισμα των άκρων τους, έκαναν το λεγόμενο  φίμωμα (δέσιμο της άκρης με άλλο σχοινί). Σήμερα με τα συνθετικά σχοινιά αυτό επιτυγχάνεται καίγοντας τις άκρες τους με ένα αναπτήρα.

Σε ένα ιστιοφόρο υπάρχουν ένα πλήθος σχοινιών. Για το σκοπό αυτό και για να αποφύγουμε μπερδέματα τα οποία κάποια στιγμή θα μας δημιουργήσουν προβλήματα, θα πρέπει να φροντίζουμε όλα τα σχοινιά να είναι σωστά διπλωμένα και τακτοποιημένα (ντουκιάρισμα).